Δημήτρης Ζιακόπουλος

Ο Δημήτρης Ζιακόπουλος γεννήθηκε στην Κόνιτσα Ιωαννίνων και σπούδασε μαθηματικά και Μετεωρολογία. Το 2011 συνταξιοδοτήθηκε από την ΕΜΥ , την οποία υπηρέτησε από τις θέσεις του προϊσταμένου των Προγνώσεων και του Διευθυντή του Εθνικού Μετεωρολογικού Κέντρου επί 20 και πλέον χρόνια.

Παρουσιαστής καιρού επί 29 χρόνια στην Δημόσια Τηλεόραση ,τιμήθηκε το 2013 από την Ευρωπαϊκή Μετεωρολογική Εταιρεία με το βραβείο Broa dcast Meteorologist Award, το οποίο απονέμεται σε Ευρωπαίους Μετεωρολόγους με πολυετή προσφορά στην παρουσίαση του καιρού από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Είναι παντρεμένος και έχει ο παιδιά.

Γράφει στο προσωπικό του ιστολόγιο ( ziakopoulos.blogspot.gr )

Με τον καιρό και τη Μετεωρολογία ασχολούμαι από μικρό παιδί και ήμουν πολύ τυχερός που το χόμπυ μου έγινε και δουλειά μου. Ήμουν ακόμα τυχερός γιατί στην ΕΜΥ είχα σπουδαίους δασκάλους που μου έμαθαν Μετεωρολογία και γιατί βρέθηκα στην Υπηρεσία σε εποχές ένδοξες που η επιχειρησιακή Μετεωρολογία έβγαινε από την ανυποληψία χάρη στην αριθμητική πρόγνωση του καιρού.

Τη δεκαετία του 1980 τα άλματα στη βελτίωση της ακρίβειας των προγνώσεων ήταν εντυπωσιακά. Στη μνήμη μου έχει χαραχθεί ανεξίτηλα μια Δευτέρα του Γενάρη με ήλιο και θερμοκρασία 22 βαθμών που βγάλαμε έκτακτη ανακοίνωση για χιόνια στην Αττική μετά από τρεις μέρες. Λίγοι μας πίστεψαν, αλλά όλοι το πρωί της Πέμπτης έτριβαν τα μάτια τους βλέποντας την Αθήνα ντυμένη στα λευκά.

Τα χρόνια πέρασαν με σκληρή δουλειά στην ΕΜΥ, στην ΕΡΤ και στο σπίτι, αλλά και με τη χαρά που νιώθει κάποιος όταν ασχολείται με πράγματα που αγαπάει. Αυτή η χαρά είναι εκείνη που σε κάνει να ξεχνάς το χρόνο και την κούραση. Όταν οι προγνώσεις μας επαληθεύονταν, χαιρόμουν σαν μικρό παιδί, αλλά όταν αποτύγχαναν, η στενοχώρια ήταν πολύ μεγάλη. Αυτή ήταν η αιτία που σχεδόν έχασα τις ιδιαίτερες συμπάθειες που είχα για ορισμένα καιρικά φαινόμενα. Το χιόνι, τη βροχή και τον ήλιο τα λάτρευα όταν είχαν προβλεφτεί και έρχονταν στην ώρα τους, αλλά σχεδόν τα μισούσα όταν έρχονταν απρόβλεπτα. Είναι μια επαγγελματική διαστροφή από την οποία δυστυχώς δεν έχω καταφέρει ακόμη να απαλλαγώ.

Η αναγνώριση της δουλειάς μου ήλθε νωρίς και η Υπηρεσία μού ανέθεσε πολλά και υψηλά καθήκοντα. Όμως, από όλους τους τίτλους που μου έχουν δοθεί ένας μόνο με συγκινεί πραγματικά. Είναι ο τίτλος του δασκάλου που μου έδωσαν οι επαγγελματίες Μετεωρολόγοι της ΕΜΥ και οι ερασιτέχνες Μετεωρολόγοι που δραστηριοποιούνται σε όλη τη χώρα. Ο τίτλος αυτός θα με ακολουθεί πάντα και θα μου θυμίζει κάθε λεπτό ότι δεν μπορώ να διαψεύσω ούτε τους Μετεωρολόγους ούτε τους απλούς ανθρώπους που εκτιμούν τη δουλειά μου και με εμπιστεύονται.

Από την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία έχω φύγει, αλλά δεν μπορώ ποτέ να αποχωριστώ τον καιρό και τη Μετεωρολογία. Αυτός είναι ο λόγος που από αυτό εδώ το βήμα καθημερινά θα συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω εδώ και δεκαετίες: πρόγνωση του καιρού και αναφορές σε θέματα Μετεωρολογίας για αυτούς που αγαπούν τον καιρό και για εκείνους που η δουλειά ή η διασκέδαση εξαρτάται από αυτόν.