Η Νήσος Κλίππερτον (Clipperton) είναι μια ατόλη συνολικής έκτασης 9 τ.χλμ. που βρίσκεται απομονωμένο στον βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό. Σήμερα αποτελεί ιδιοκτησία της Γαλλίας αν και στο παρελθόν έχει αλλάξει πολλές φορές χέρια.
Γεωγραφία
Το μικρό νησάκι του Ειρηνικού έχει στρογγυλό σχήμα και στο κέντρο του βρίσκεται μια λιμνοθάλασσα με γλυκό νερό. Το βάθος της λίμνης φτάνει μέχρι τα -43 μέτρα ενώ το νερό της είναι όξινο και στάσιμο. Ως εκ τούτου, μέσα στην λίμνη δεν υπάρχει ζωή. Στην ξηρά, υπάρχει ένας βράχος που είναι και το υψηλότερο σημείο. Οι πλησιέστεροι άνθρωποι σε αυτό βρίσκονται 400 χιλιόμετρα μακριά, στον διαστημικό σταθμό, ενώ το κοντινότερο λιμάνι του Ακαπούλκο βρίσκεται σε απόσταση 1.280 χιλιομέτρων.
Το νησί έχει τροπικό ωκεάνιο κλίμα με την θερμοκρασία να κυμαίνεται από 20 έως 32 βαθμούς Κελσίου. Στο νησάκι ξεσπούν πολύ συχνά τροπικές καταιγίδες και τυφώνες καθώς τα νερά του είναι θερμά λόγω των ρευμάτων που τα οδηγούν από τον Ισημερινό.
Στο νησί υπάρχουν μόνο φοίνικες και λίγα χόρτα. Κάποτε ζούσαν εκατομμύρια καβούρια τα οποία αποδεκατίστηκαν από τα γουρούνια που μετέφεραν στο νησί Μεξικανοί άποικοι στις αρχές του 20ου αιώνα. Μάλιστα λέγεται ότι το 2000 ένα κορεάτικο καράβι ναυάγησε στα ανοιχτά και τα ποντίκια βγήκαν στην ακτή τρώγοντας σχεδόν όλα τα καβούρια.
Ιστορία
Το νησί ανακάλυψε ο Άγγλος πειρατής Τζον Κλίπερτον το 1704 ενώ το 1711 Γάλλοι εξερευνητές επισκέφθηκαν το νησί και του έδωσαν την ονομασία “Νησί του Πάθους”, προσαρτώντας το στην Γαλλία.
Το 1856 οι ΗΠΑ διεκδίκησαν το νησί για να το εκμεταλλευτούν για την εξόρυξη Γκουανό. Το 1897 το Μεξικό προσάρτησε το μικρό νησί και ίδρυσε ένα στρατιωτικό φυλάκιο διορίζοντας μάλιστα και στρατιωτικούς κυβερνήτες. Κατά την διάρκεια του Ισπανοαμερικανικού Πολέμου το 1898, οι ΗΠΑ ξανά κατέλαβαν το νησί για λίγο.
Εξορυκτική δραστηριότητα
Η Βρετανική Εταιρεία Ειρηνικών Νήσων πήρε τα δικαιώματα για τα αποθέματα Γκουανό (ένα μείγμα αλάτων ασβεστίου, μαγνησίου και αμμωνίου που χρησιμοποιείται ως λίπασμα) και σε συνεργασία με το Μεξικό έφτιαξαν μια εγκατάσταση εξόρυξης. Το 1914 100 άνδρες, γυναίκες και παιδιά εγκαταστάθηκαν στο νησί και ένα πλοίο ερχόταν στο Κλίππερτον κάθε δύο μήνες μεταφέροντας προμήθειες. Κατά τη διάρκεια της Μεξικανικής επανάστασης σταμάτησε η αποστολή προμηθειών και οι κάτοικοι αφέθηκαν στην τύχη τους. Το 1914 ένα αμερικανικό πλοίο έφτασε στο νησί και πρότεινε στους κατοίκους να επιβιβαστούν για να τους πάει στις ΗΠΑ δεδομένου του πολέμου που είχε ήδη ξεκινήσει. Ο κυβερνήτης του νησιού αρνήθηκε και απαγόρεψε στον κόσμο να επιβιβαστεί. Έκτοτε έχρησε τον εαυτό του βασιλιά του νησιού. Αποφάσισε μάλιστα οτι όλες οι γυναίκες του νησιού αποτελούν κτήμα του.
Στην συνέχεια, ξεκίνησε ένα ατελείωτο όργιο βιασμών και δολοφονιών, ενώ επέβαλλε πολύ σκληρές τιμωρίες σε όποιον αμφισβητούσε την εξουσία του. Μέχρι το 1917 όλοι πλην ενός οι άνδρες του νησιού είχαν πεθάνει και είχαν απομείνει ο κυβερνήτης – βασιλιάς Βικτοριάνο Άλβαρες μαζί με 15 γυναίκες και παιδιά. Τελικά μία από τις γυναίκες κατάφερε να τον σκοτώσει κι έτσι στις 18 Ιουλίου 1917 αμέσως μετά τον θάνατο του Άλβαρες 4 γυναίκες και 6 παιδιά, οι τελευταίοι επιζώντες, παραλήφθηκαν από το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ.
Σήμερα, το νησί είναι ακατοίκητο και το επισκέπτονται μόνο πολεμικά πλοία της Γαλλίας, ψαράδες τόνου και καρχαρία και έμποροι ναρκωτικών. Ο Ζακ Υβ Κουστώ το επισκέφθηκε με την ομάδα δυτών του και έναν επιζώντα από την εκκένωση του 1917.
Σύγχρονη ιστορία
Το 1997 η Μεξικανική και Γαλλική ωκεανογραφική αποστολή SURPACLIP έκαναν εκτενείς μελέτες πάνω και γύρω από το νησί. Το 2003 ο Λανς Μίλπραντ έμεινε στο νησί 41 ημέρες σε μια αποστολή του National Geographic Society καταγράφοντας την περιπέτειά του σε βίντεο.
Το 2005 το οικοσύστημα του Κλίππερτον μελετήθηκε εκτενώς για 4 μήνες από μια επιστημονική αποστολή που οργανώθηκε από τον Ζαν Λουί Ετιέν, που έπρεπε να κάνει έναν πλήρη κατάλογο ορυκτών, φυτικών, και ζωικών ειδών που βρίσκονται στην ατόλλη, να μελετήσει τα άλγη έως και 100 μέτρα κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, να μελετήσει τη ρύπανση, κ.ά.
Στις 21 Φεβρουαρίου 2007, η διοίκηση του Κλίππερτον πέρασε από τον Υψηλό Επίτροπο για τη Δημοκρατία στη Γαλλική Πολυνησία στο Υπουργείο για την Υπερπόντια Γαλλία.
Το Κλίππερτον συχνά χρησιμοποιείται από τους Γάλλους ως μια αυτό-αποδοκιμαστική αναφορά στη σπουδαιότητα για τις Γαλλικές υπερπόντιες κτήσεις.
Για να προσεγγίσει κανείς το νησί πρέπει να λάβει ειδική άδεια από τη Γαλλία, καθώς μόνο το γαλλικό ναυτικό έχει συχνή παρουσία εκεί, κυνηγώντας διακινητές ναρκωτικών. Η πρόσβαση με ελικόπτερο απαγορεύεται καθώς μπορεί να διαταράξει το περιβάλλον του νησιού ενώ η πρόσβαση δια θαλάσσης είναι πολύ δύσκολη λόγω των καιρικών συνθηκών που επικρατούν συνήθως. Το πλησιέστερο λιμάνι του Ακαπούλκο βρίσκεται 3 ημέρες ταξίδι μακριά και αν κάποιος εγκλωβιστεί στο νησί είναι πολύ δύσκολο να διασωθεί.