Τα κοράλλια και τα σφουγγάρια είναι σημαντικά θεμέλια στα ωκεάνια οικοσυστήματα που παρέχουν δομή και οικότοπους που προστατεύουν μεγάλο αριθμό ειδών όπως ψάρια, καβούρια και άλλα πλάσματα, ιδιαίτερα στις ακτές και τα φαράγγια της βαθιάς θάλασσας. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι όταν πρόκειται για την αλλαγή του κλίματος, δεν επηρεάζονται όλα τα κοράλλια και τα σφουγγάρια βαθέων υδάτων, ενώ ορισμένα θα μπορούσαν να απειληθούν εάν οι μέσες θερμοκρασίες των ωκεανών συνεχίσουν να αυξάνονται στα βαθιά νερά του Βορειοδυτικού Ατλαντικού.
“Αυτά τα κοράλλια και τα σφουγγάρια βαθέων υδάτων είναι οικολογικά πολύ σημαντικά, επειδή είναι θεμελιώδη είδη που συμβάλλουν στον ιστό των τροφίμων και η απώλεια τους θα μπορούσε τελικά να μειώσει τη βιοποικιλότητα των βαθέων υδάτων”, δήλωσε η Τζένιφερ Ντιγκστρά, αναπληρώτρια καθηγήτρια του Κέντρου Παράκτιων Περιοχών και Χαρτογράφησης Ωκεανών του Πανεπιστημίου Νιού Χάμσαϊρ.
Στη μελέτη τους, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Global Ecology and Biogeography (Παγκόσμια Οικολογία και Βιογεωγραφία), οι ερευνητές συνδύασαν δεδομένα σχετικά με τη θερμοκρασία, το οξυγόνο, την αλατότητα και το βάθος του θαλάσσιου πυθμένα με υψηλής ανάλυσης υποβρύχιο ρομποτικό μηχάνημα. Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν κατά μήκος των βορειοανατολικών φαραγγιών και της Νέας Αγγλίας, αναλύθηκαν από το Εθνικό Κέντρο Διαχείρισης Ωκεάνιας και Ατμοσφαρικής Κυκλοφορίας (NOAA), ώστε να προσδιορίσουν την πυκνότητα των κοραλλιών και των σφουγγαριών σε συγκεκριμένες περιοχές, συνδέοντας τις περιβαλλοντικές μεταβλητές με αναδυόμενα πρότυπα και υψηλές πυκνότητες σε στενά περιβαλλοντικά εύρη. Παρόλο που τα κοράλλια και οι σπόγγοι συνυπάρχουν μεταξύ τους, οι κλιματικές μεταβλητές που σχετίζονται με τη θερμοκρασία, την αλατότητα και το οξυγόνο συνέβαλαν στην κατανομή των σπόγγων, ενώ οι ιδιότητες του πυθμένα και του υποστρώματος στον πυθμένα συνέβαλαν στη διανομή των κοραλλιών.
“Η μελέτη δείχνει ότι δεν επηρεάστηκαν όλα τα κοράλλια και τα σφουγγάρια βαθέων υδάτων από τις ίδιες περιβαλλοντικές μεταβλητές και το καθένα έχει διαφορετικά επίπεδα ευαισθησίας”, δήλωσε ο Ντιγκστρά. “Οι αλλαγές στη θερμοκρασία και το οξυγόνο, που υπερβαίνουν τα όρια των κοραλλιών και των σπόγγων βαθέων υδάτων, θα μπορούσαν να τονίσουν τη φυσιολογία του είδους που επηρεάζει την ανάπτυξη, την απώλεια ιστών και την αναπαραγωγή.”
Γενικά, τα κοράλλια βαθέων υδάτων βρίσκονται σε βάθος 60 έως 3000 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, όπου το φως του ήλιου δεν υπάρχει. Σε αντίθεση με τους κοραλλιογενείς υφάλους των ρηχών νερών, που περιορίζονται στα ζεστά τροπικά νερά, τα κοράλλια βαθέων υδάτων βρίσκονται σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου, από τις τροπικές έως τις πολικές περιοχές, σχηματίζοντας άλσος από δέντρα ή σχήματα ανεμιστήρων που μπορούν να φτάσουν σε μεγάλη έκταση. Οι πληθυσμοί των σφουγγαριών βαθέων υδάτων μπορούν να φιλτράρουν νερό, να συλλέγουν βακτήρια και να επεξεργάζονται άνθρακα, άζωτο και φώσφορο. Τα κοράλλια και τα σφουγγάρια βαθέων υδάτων έχουν βρεθεί σε φαράγγια και σε βαθιές θάλασσες σε όλο τον κόσμο, αλλά η πλήρης έκτασή τους είναι άγνωστη επειδή μόνο το 15% του πυθμένα της Γης έχει χαρτογραφηθεί με απεικόνιση υψηλής ανάλυσης.
Πηγή : Πανεπιστήμιο του Νιού Χάμσαϊρ – Science Daily
