Τα 41 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα αγγίζει η έκταση της χιονοκάλυψης στο βόρειο Ημισφαίριο, τιμή που σύμφωνα με εκτιμήσεις, αποτελεί θετικό ρεκόρ των τελευταίων ετών.
Στο παρακάτω διάγραμμα απεικονίζεται η έκταση της φετινής χιονοκάλυψης με μωβ γραμμή ενώ με μπλε και πορτοκαλί η μέγιστη και ελάχιστη αντίστοιχα. Τα στοιχεία προέρχονται από το Εθνικό Κέντρο Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των Η.Π.Α (NOAA). Όπως παρατηρείται, έχει ξεπεραστεί το μέγιστο των τελευταίων 56 ετών (από το 1967).
Στον παρακάτω χάρτη παρατηρούμε οτι το σύνολο της Ρωσίας, η Σκανδιναβία, η ανατολική Ευρώπη, ο Καναδάς και η Αλάσκα είναι καλυμμένες από χιόνι.
Επιπλέον, σύμφωνα με την Μετεωρολογική Υπηρεσία της Φινλανδίας, η συνολική μάζα χιονιού του βορείου Ημισφαιρίου είναι επίσης πάνω από τον μέσο όρο της περιόδου 1982-2012.
Πως θα μπορούσε να επηρεάσει τον καιρό του χειμώνα η εκτεταμένη χιονοκάλυψη;
Η εκτεταμένη χιονοκάλυψη στις αρχές του χειμώνα, είναι ένας δείκτης έντονου κρύου καθώς οδεύουμε προς τον χειμώνα, κυρίως λόγω της αυξημένης ανακλαστικότητας της ηλιακής ακτινοβολίας από το χιόνι και της εκπομπής ακτινοβολίας τη νύχτα. Κατά μέσο όρο, η Γη αντανακλά 30% της εισερχόμενης ηλιακής ακτινοβολίας αλλά όταν το έδαφος είναι χιονοσκεπές, ανακλάται σχεδόν το 100% της εισερχόμενης ακτινοβολίας.
Εκτός όμως από την ανακλαστικότητα, το χιόνι έχει μεγάλη εκπομπή ακτινοβολίας λειτουργώντας σχεδόν ως μαύρο σώμα. Η εκπομπή του χιονιού κυμαίνεται μεταξύ 0,96 έως 0,99, τιμή που είναι υψηλότερη από οποιοδήποτε άλλο υλικό στην επιφάνεια της γης. Αυτό συνεπάγεται ότι όταν το έδαφος είναι καλυμμένο με χιόνι, η υψηλή εκπομπή προκαλεί αύξηση της εξερχόμενης ακτινοβολίας, προκαλώντας έτσι ψύξη στην επιφάνεια του χιονιού.
Σύμφωνα με μελέτες, υπάρχει σημαντική συσχέτιση μεταξύ της φθινοπωρινής χιονοκάλυψης και των χειμερινών θερμοκρασιών που ακολουθούν στην Ευρασία. Όπως μάλιστα αναφέρει το severe weather Europe, η φθινοπωρινή χιονοκάλυψη επηρεάζει κατά 52% τον χειμώνα που ακολουθεί ενώ σε αντίθεση το ποσοστό αγγίζει μόλις το 12% στη Βόρεια Αμερική.
Εντύπωση προκαλεί μάλιστα το γεγονός ότι η φθινοπωρινή χιονοκάλυψη στην Ευρασία έχει αυξητική τάση από το 1960 έως σήμερα, όπως φαίνεται στο διάγραμμα που ακολουθεί.
Συνοψίζοντας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αυξημένη χιονοκάλυψη στο βόρειο ημισφαίριο θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν πιο ψυχρό χειμώνα πάνω από την Ευρασία, με την πιθανότητα όμως να αγγίζει τα όρια του σφάλματος (52%) και να μην αποτελεί βάσιμη ένδειξη. Από την άλλη βέβαια, παρατηρούμε μία σημαντική ενδυνάμωση του Σιβηρικού αντικυκλώνα αρκετά νωρίτερα από το συνηθισμένο, λόγω βέβαια και του χιονοσκεπούς εδάφους στη Σιβηρία. Ο Σιβηρικός αντικυκλώνας είναι ένας ψυχρός και ρηχός αντικυκλώνας με κέντρο περίπου πάνω από την λίμνη Βαϊκάλη, που μπορεί να μεταφέρει Σιβηρικές αέριες μάζες προς τα ανατολικά Βαλκάνια και την Ελλάδα. Οι ψυχρές αυτές εισβολές, γνωστές και ως “back door” είναι συνήθως ιδιαίτερα βίαιες και όταν συναντούν τα θερμότερα νερά του Αιγαίου ή του Ιονίου μπορούν να προκαλέσουν κυκλογένεση και αρκετές χιονοπτώσεις και σε πεδινές περιοχές.
