Επιστήμονες που εφάρμοσαν μία νέα μέθοδο για να μελετήσουν τους παγετώνες στην Γροιλανδία προχώρησαν σε μια σπουδαία ανακάλυψη και δηλώνουν χαρακτηριστικά ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται “με το ένα πόδι στον τάφο”.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει αλλά μία νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε την περασμένη Δευτέρα στο περιοδικό “Nature Climate Change”, δείχνει ότι η άνοδος αυτή μπορεί να φτάσει και τα 25 εκατοστά, πολύ περισσότερο δηλαδή από τις αρχικές εκτιμήσεις.
Οι χειμερινές χιονοπτώσεις πλέον δεν μπορούν να συμπληρώσουν τον πάγο που λιώνει τους καλοκαιρινούς μήνες και έτσι οι παγετώνες συρρικνώνονται διαρκώς. Σε μια ιδανική κατάσταση, η ετήσια χιονόπτωση θα μπορούσε εύκολα να αντισταθμίσει τον πάγο που λιώνει το καλοκαίρι στις άκρες των παγετώνων, αλλά οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τη δεκαετία του 1980 το έχουν καταστήσει αδύνατο, αναφέρει η μελέτη.
Η μελέτη ισχυρίζεται οτι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας κατά 25 εκατοστά είναι αναπόφευκτη αλλά με το χειρότερο σενάριο θα μπορούσε να είναι και 50 εκατοστά. Υπενθυμίζεται οτι η εκτήμηση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) το 2010, έκανε λόγο για άνοδο από 5 έως 12 εκατοστά. Το καλύτερο σενάριο της νέας μελέτης εκτιμά οτι θα λιώσουν 120 τρις τόνοι νερού από τον παγετώνα της Γροιλανδίας.
Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA) οι παγετώνες της Γροιλανδίας χάνουν περίπου 4 έως 8 δις τόνους πάγου κάθε χρόνο τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτό είναι περισσότερο από ό,τι χάνουν οι παγετώνες στη νοτιοανατολική και νοτιοδυτική Γροιλανδία, αλλά λιγότερο από ό,τι στη βόρεια Γροιλανδία, όπου οι παγετώνες χάνουν έως και 29 δισεκατομμύρια τόνους ετησίως από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Ο παγετώνας Helheim, στο νοτιοανατολικό άκρο της Γροιλανδίας, είναι μια από τις περιοχές της χώρας που επλήγησαν περισσότερο από την κλιματική αλλαγή. Συρρικνώθηκε περίπου 6 μίλια μεταξύ 2005 και 2019, που σημαίνει ότι το στρώμα πάγου που σχηματίστηκε πριν από χιλιάδες χρόνια απλώς χάθηκε στη θάλασσα.
Ένα σημαντικό στοιχείο αυτής της νέας μελέτης είναι ότι βασίζεται εξ ολοκλήρου σε πραγματικές, καταγεγραμμένες μετρήσεις και όχι σε προσομοιώσεις ή υπολογιστικά μοντέλα που τείνουν να έχουν υψηλό βαθμό αβεβαιότητας. Τα τελευταία 20 χρόνια, οι ερευνητές συνδύασαν δορυφορικές μετρήσεις με επιτόπιες επισκέψεις στους παγετώνες για να κάνουν τις δικές τους καταγραφές. Το μόνο αβέβαιο με αυτή τη μέθοδο είναι ότι στερείται συγκεκριμένου χρονικού πλαισίου. Το αν αυτή η άνοδος της στάθμης της θάλασσας κατά 25 εκατοστά θα συμβεί μέχρι το 2100 ή το 2200, ή κάπου στη μέση, είναι προς το παρόν άγνωστο. Τέλος, η μελέτη εξετάζει μόνο το λιώσιμο στη Γροιλανδία και δεν λαμβάνει υπόψη το λιώσιμο σε άλλες περιοχές όπως η Ανταρκτική.
