Γνωρίζετε ότι περίπου το 70% της επιφάνειας της Γης αποτελείται από νερό και το 97% του διαθέσιμου νερού είναι αλμυρό. Σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, εάν μπορούσε να απομονωθεί το θαλασσινό αλάτι, θα κάλυπτε την ξηρά με ένα στρώμα πάχους 166 μέτρων. Αλλά από που προέρχεται αυτό το αλάτι; Οι μύθοι και οι παραδόσεις κάθε τόπου έδιναν διαφορετική εξήγηση για την προέλευση του αλατιού αλλά η απάντηση είναι πολύ απλή και κρύβεται στη φύση γύρω μας.
Από τη βροχή στην ξηρά, στα ποτάμια και στη θάλασσα
Η βροχή που πέφτει στη ξηρά περιέχει διαλυμένο διοξείδιο του άνθρακα από τον περιβάλλοντα αέρα. Αυτό δημιουργεί μία οξύτητα στο βρόχινο νερό λόγω του ανθρακικού οξέος. Η βροχή διαβρώνει τις πέτρες και τα οξέα τις διασπούν χημικά μεταφέροντας τελικά άλατα και μέταλλα σε διαλυμένη φάση ως ιόντα. Τα ιόντα αυτά μεταφέρονται με το νερό προς τα ποτάμια και στη συνέχεια στους ωκεανούς. Πολλά από τα διαλυμένα ιόντα χρησιμοποιούνται από τους οργανισμούς και απομακρύνονται από το νερό. Κάποια άλλα παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο νερό και παράλληλα συσσωρεύονται μαζί με τα νεόφερτα.
Τα δύο ιόντα που συναντάμε πιο συχνά στο θαλασσινό νερό είναι του χλωρίου και του νατρίου, αποτελώντας το 90% του συνόλου. Η συγκέντρωση αλάτων στο θαλασσινό νερό είναι 35 μέρη ανά χίλια ή 3.5%.
Το αλάτι ανεβαίνει και από κάτω
Τα ποτάμια και η επιφανειακή απορροή δεν είναι οι μόνες πηγές διαλυμένων αλάτων. Πρόσφατα ανακαλύφθηκε ότι οι υδροθερμικές πηγές απελευθερώνουν και αυτές άλατα στους ωκεανούς. Αυτές οι πηγές βρίσκονται κοντά στις ζώνες βύθισης των λιθοσφαιρικών πλακών, όπου το θαλασσινό νερό εισχωρεί στον ωκεάνιο φλοιό, γίνεται θερμότερο και διαλύει χημικά κάποια ορυκτά του φλοιού μέχρι να επιστρέψει ξανά στον ωκεανό μεταφέροντας μεγάλες ποσότητες διαλυμένων μετάλλων.
Μία ακόμα διαδικασία που προσφέρει αλάτι στους ωκεανούς, είναι η δράση των υποθαλάσσιων ηφαιστείων. Η διαδικασία είναι παρόμοια με αυτήν που περιγράψαμε παραπάνω, καθώς το νερό του ωκεανού αλληλεπιδρά με τα υποθαλάσσια ηφαιστειακά πετρώματα διαλύοντας ορισμένα από τα μεταλλικά συστατικά.
Φωτογραφίες: Αμερικάνικο Γεωλογικό Ινστιτούτο
