Η ποσότητα της βροχής που φτάνει στην επιφάνεια της γης εάν συγκεντρωθεί σε µα οριζόντια επιφάνεια, θα σχηματίσει ένα υδάτινο στρώμα , το πάχος του οποίου µετρούµενο σε χιλιοστά του μέτρου θα εκφράζει το ύψος της βροχής. Ένα χιλιοστό βροχής σε επιφάνεια ενός τετραγωνικού μέτρου ισοδυναµεί µε ένα λίτρο νερού.
Στην Ελλάδα η βροχή είναι σχετικά ισχυρότερη στη χέρσα περιοχή και μικρότερη στα πελάγη. Όπως βλεπουμε στον παραπάνω χάρτη υπάρχουν 6 ζώνες διαφορετικής βροχόπτωσης
- Αρχικά τα δυτικά τμήματα της χώρας όπου το μέσο ετήσιο ύψος βροχής είναι 800-1200 χιολιοστά.
- Λιγότερα χιλιοστά σε νότια Μακεδονία (600-800 mm),τη Θεσσαλία, την ανατολική Στερεά και τη δυτική Εύβοια (400-800 mm), την ανατολική Πελοπόννησο και τις δυτικές Κυκλάδες (350-600 mm).
- Ανατολική Μακεδονία και Θράκη (800-1.200 mm), Θάσο, Λήμνο, Σαμοθράκη (400-600 mm) και εκτείνεται στα νησιά που είναι κοντά στα μικρασιατικά παράλια και τα Δωδεκάνησα (600-1.000 mm).
- Η ανατολική Κρήτη παρουσιάζει μικρά ποσά βροχής. Στα όρη της δυτικής Κρήτης, το ετήσιο βροχομετρικό ύψος φτάνει τα 1.000-2.000 mm
- Δυτικής Χαλκιδική με περιορισμένες βροχοπτώσεις (400-600 mm), ενώ η ανατολική Χαλκιδική, με το όρος Χολομώντα, έχει κάπως ψηλό βροχομετρικό ύψος (600-1.000 mm).
- Bόρειες Σποράδες, ορεινή ανατολική Εύβοια (800-1.200 mm) ,βορειοανατολικές Κυκλάδες (600-800 mm).
Η μέση βροχόπτωση µιας µμεγάλης περιόδου διαφέρει σημαντικά από τις τιμές που καταγράφονται κατά τα διάφορα έτη. Υπάρχουν έτη που έχουν πολύ λίγες βροχοπτώσεις (ξηρά ) και έτη µε πολλές βροχοπτώσεις (υγρά). Η διακύμανση της τιμής επάνω ή κάτω από τη µέση τιμή ονομάζεται µμεταβλητότητα και αποτελεί σημαντική παράμετρο για τον προσδιορισμό των ξηρών ετών. Ο κίνδυνος της ξηρασίας ή της πλημμύρας είναι μεγαλύτερος όσο μεγαλύτερη είναι η µμεταβλητότητα των βροχοπτώσεων σε ένα τόπο.
